Ezels.
Als verjaardagsgeschenk voor mijn vrouw kochten wij twee ezel-merrietjes van enkele maanden oud.
Omdat ze nog niet oud genoeg waren bleven ze nog een tijdje bij de moeders. Eéntje is helaas bij de fokker gestorven.
Onze ezel werd door kinderen die op bezoek waren gedoopt tot 'Ping-Pong'.
Ping-Pong is een heel aanhankelijke ezel, in de zomer van 2008 heeft ze op vier-jarige leeftijd haar eerste veulen gekregen, een prachtig merrie-veulentje.
In 2009 schonk ze het leven aan een prachtige tweeling. Een hengst en een merrie. Dit blijkt eerder een uitzondering te zijn. De meeste merries, dragend van een tweeling verwerpen tijdens de zesde maand of krijgen één levend en één dood geboren veulen.
Inmiddels is onze tweeling, Tijl & Nele, verhuisd. Zij stellen het goed en mogen samen blijven op een manege in het Antwerpse.
In 2010 kreeg Ping-Pong een jaartje rust.
In 2011 heeft zij opnieuw een merrieveulentje. We werkten met een andere hengst. Het resultaat is een donker grijs, bijna zwart veulen. Net zoals haar vorige veulens, een prachtige verschijning.
In 2012 kreeg onze Ping-Pong een prachtig zwart-bont hengstenveulen.
2013 is voor Ping-Pong weer een sabatjaar. Geen jong geweld in haar weide.
We hebben haar wel terug laten dekken door dezelfde hengst als de vorige keer, dus in 2014 hopen we weer op een leuk
veulentje.
2014 bracht helaas geen veulentje voor Ping Pong. Aangezien het al juni was voor we dit zagen, hebben we haar niet opnieuw laten dekken.
In 2015 gingen we opnieuw op zoek naar een leuke hengst en in 2016 mochten we Jonas, een donkergrijs hengstje verwelkomen.
Na enkele jaren rust, komt in 2020 dezelfde hengst als in 2015 op bezoek bij Ping-Pong.
We kijken al uit naar het voorjaar van 2021 ...
